[ Pobierz całość w formacie PDF ]
jomych zaniepokojonego Daugego, zachmurzonego Krajuchina
i bladego z wSciekłoSci Jurkowskiego. Jurkowski dotkn�ł nosa
palcami i pokazał je zakrwawione Aleksiejowi.
Idiota! krzykn�ł głoSno. Bałwan! Czy macie kapust� za-
miast głowy?
Uspokójcie si�... pohamował go Krajuchin. Czy nie wi-
dzicie, �e on nie ma poj�cia, co si� stało?
A, to wy... wybełkotał Aleksiej.
Nie, nie my! Rycerze krzy�owi! Delegacja Ligi Kobiet!
57
Prosiłem, uspokójcie si�, towarzyszu Jurkowski!
A wy, towarzyszu Bykow, szybciutko wyprowadzajcie st�d
wasz wózek... Dauge, zamknijcie luk i drzwi i krzyknijcie tam, �e
odje�d�amy.
Rozkaz! odpowiedział Dauge, nało�ył dziwaczny hełm
i wyszedł zza rufy Malca .
Bykow usiadł w transporterze, a za nim Krajuchin i Jurkow-
ski, który nie przestawał kl��.
Wyje�d�ajcie za ogrodzenie i zatrzymajcie si�! polecił Kra-
juchin.
Malec ruszył wstecznym biegiem.
DoS�! Stop! Teraz poczekamy na Daugego.
Bykow zerkn�ł na Jurkowskiego, który ostro�nie obmacywał
swój opuchni�ty nos.
Boli? ze współczuciem spytał Krajuchin. Jurkow tylko wy-
krzywił si� z wSciekłoSci�. Po zewn�trznej stronie kadłuba zadud-
niły czyjeS kroki. Dauge zsun�ł si� do włazu.
Rozkaz wykonany zameldował Krajuchinowi.
Jedziemy!
Bykow zbli�ył palce do klawiszów sterowania, lecz zatrzymał
si� w pół ruchu, zastanowił chwil�, pstrykn�ł kilkoma przeł�czni-
kami, wł�czył silnik i opuScił miejsce kierowcy. Malec lekko
ruszył naprzód.
Co ty robisz? zawołał przestraszony Dauge A kto b�-
dzie kierowa�?
Automat skromnie odpowiedział Bykow. Nie pami�tam
drogi, nie potrafiłbym wróci�. B�dxcie spokojni, Malec jest wy-
posa�ony w aparatur� elektronow� sprz�on� z �yrokompasem.
Przez pewien czas jechali w milczeniu. Malec powtarzał te
same manewry, jakie przed pół godzin� wykonywał Bykow, tyle
�e w odwrotnym porz�dku.
Czy macie ze sob� licznik radiacji? spytał Krajuchin Dau-
gego.
Mam! Nie b�dzie nam potrzebny. Zapomniałem wam po-
wiedzie�, �e kiedy Bykow zbli�ył si� do zbiornika, ju� zd��yliSmy
go zamkn��. Wszystko zatem jest w porz�dku.
Krajuchin odetchn�l z ulg�.
Niewiele brakowało, a narazilibyScie si� na du�e nieprzy-
jemnoSci zwrócił si� do Bykowa, wycieraj�c pot z łysiny. Czy
wiecie, gdzie was zatrzymaliSmy?
58
Nie mam poj�cia... Bykow czuł si� wielce nieswojo.
Za tymi zasiekami znajduje si� pod ziemi� pot�ny reaktor
wytwarzaj�cy tryt paliwo dla naszego Hiusa . Betonowa bu-
dowla, do której chcieliScie tak nieostro�nie zajrze�, to cmentarzy-
sko radioaktywnych odpadków pozostaj�cych przy oczyszczaniu
uranu. Akurat dziS przerzuciliSmy tam komplet uranowych pr�tów
przeznaczonych do przeróbki. GdybyScie wsun�li tam czubek
nosa...
Zrozumiałby to nawet je�! zdenerwowanym głosem do-
rzucił Jurkowski. Je�eli coS ogrodzone jest kolczastym drutem,
to znaczy, �e wejScie wzbronione. Ale oczywiScie s� ludzie, co
musz� wszystko przełama�... g�sienicami... Nie mog� spokojnie
patrze� na ogrodzenie i rzucaj� si� na nie odwa�nie jak lwy!
Słowa Jurkowskiego były niesprawiedliwe, ale Bykow tylko
westchn�ł ze skruch�. Krajuchin mówił dalej:
Pierwszy zauwa�ył was Jurkowski, w chwili gdy zbli�ali-
Scie si� do bunkra. Rzucił si� na was, aby odci�gn�� od niebez-
piecznego miejsca. Spóxnił si� nieco. ByliSmy przekonani, �e nie
unikn�liScie nieszcz�Scia.
GnaliSmy na złamanie karku odezwał si� Dauge. MySla-
łem, �e mi serce wyskoczy...
Bykow spojrzał na Jurkowsklego i wyj�kał:
Ja... mnie... naprawd� jest mi bardzo przykro... nie chcia-
łem... zrezygnowany machn�ł r�k�. Diabli wiedz�, jak to si�
stało! Musicie zrozumie�, �e si� was przestraszyłem...
Jurkowski wykrzywił wargi w ironicznym uSmiechu.
Dauge zachichotał. AleS ładnie go przywitał! Wspaniale!
O Bo�e, co to była za walka!
Bi� umiecie si� dobrze wesoło chwalił Bykowa Krajuchin
lecz na przyszłoS� przyda si� nieco ostro�noSci. Przy naszej pracy
nie wolno niczego dotyka� gołymi r�kami, tym bardziej bez pyta-
nia. Przypomniałem sobie wa�n� rzecz dziS wieczorem Dauge
wybierze dla was skafander i nauczy, jak si� z nim obchodzi�.
O, Bo�e, ale to była draka! powtarzał Dauge, wycieraj�c oczy.
Bykow szybko usiadł na miejscu kierowcy i wył�czył automat.
W lekkiej mgiełce zauwa�ył ju� sylwetk� gara�u.
Jeszcze jedno mówił Krajuchin. Musimy podda� praw-
dziwej próbie was i waszego,,Malca . JesteScie przygotowani?
W tym terenie nie mo�na przeprowadzi� prawdziwych prób.
Wsz�dzie tundra, równo jak na stole.
59
Nie martwcie si�! Znajdziemy wam, mój drogi, wspaniałe
miejsce! W półmroku błysn�ły złote z�by Krajuchina.
Próba ognia
Bykow odprowadził Krajuchina i geologów do wezwanej z mia-
sta terenówki, a sam powrócił do gara�u. Malec stał o dwa kroki
od bramy. Po jego obłych bokach spływały stru�ki deszczu.
Próby! powiedział na głos Bykow. No có�, jak próby, to
wypróbuj�!
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
