[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ordo. Mi diros al vi, kio okazis. La viro, tiu kiun vi vidis
en Wagon Lit uniformo, elvenis el la kupeo de la
murdito. Li koliziis kun vi. Tio estis malbona por li. Li
esperis, ke neniu vidos lin. Kion fari? Li devis sin liberigi
de la uniformo. i ne plu estis protektilo sed
endan%1Å„erigilo.
106 M U R D O E N L A O R I E N T A E K S P R E S O
Li ekrigardis S-ron Bouc kaj D-ron Constantine, kiuj
atente amskultis.
Ekstere estis la ne%1Å„o; la ne%1Å„o, kiu konfuzigis liajn
planojn. Kie li povis ka%5Å„i la vestojn? iuj kupeoj estis
okupataj. Ne, li preterpasas unu de kiu la pordo estas
malfermita, kio montras ke %1Å„i ne estis okupata. i devis
esti tiu, kiu apartenas al la virino kun kiu li 5us koliziis.
Li ka%5Å„e eniris, forprenis la uniformon kaj rapide metis
%1Å„in en kofron sur la breto. Povus esti longa tempo antam
ol %1Å„i estus malka%5Å„ita.
Kaj poste? diris S-ro Bouc.
Tion ni devas diskuti, diris Poirot kun averta
ekrigardo.
Li suprentenis la jakon. Butono, la tria de la supro,
mankis. Poirot metis la manon en po%5Å„on, kaj elprenis
konduktoran %5Å„losilon, uzata por mal%5Å„losi la pordojn de
la kupeoj.
Jen la klarigo pri la maniero lam kiu la viro povis
trapasi %5Å„lositajn pordojn, diris S-ro Bouc. Viaj
demandoj al S-ino Hubbard ne estis necesaj. \losita am
ne %5Å„losita, la viro povis facile trairi la interkupean
pordon. io konsiderita, se estis Wagon Lit uniformo kial
ne Wagon Lit %5Å„losilo?
Ja, kial ne, diris Poirot.
Efektive, ni povis tion scii. Vi memoros, ke Michel
diris, ke la pordo de la kupeo de S-ino Hubbard al la
koridoro estas %5Å„losita, kiam li alvenis responde al %5Å„ia
sonorilo.
Tiel estis, sinjoro, diris la konduktoro. Pro tio, mi
pensis ke la virino son%1Å„is.
Sed nun %1Å„i estas komprenebla, damrigis S-ro Bouc.
Sendube li intencis re%5Å„losi ankam la interkupean
pordon, sed eble li amdis ian movon de la lito, kaj %1Å„i
surprizis lin.
Ni nun bezonas trovi, diris Poirot, nur la skarlatan
kimonon.
Vere. Kaj la du lastaj kupeoj estas okupataj de viroj.
Tutsame, ni traser os ilin.
Ho, certe! Krome, mi memoras kion vi diris.
Hector MacQueen volonte konsentis pri la ser o.
Mi preferas, ke vi tion faru, li diris kun malgaja
rideto. Mi sentas, ke mi estas la plej suspektinda
persono en la trajno. Vi bezonas nur trovi testamenton
per kiu la maljunulo testamentis sian monon al mi, kaj
tio certigos la aferon.
S-ro Bouc suspekteme rigardis lin.
Tio estas nur ser o, rapide diris MacQueen. Li
sendube ne testamentus al mi e unu centimon. Mi estis
L A A T E S T A R O 107
utila al li pro mia scio de lingvoj kaj tiel plu. Oni povas
trompi vin, se vi scias nur la usonan lingvon. Mi ne estas
lingvisto, sed mi scias la francan, germanan, kaj italan
lingvojn sufi e bone por butikumadi kaj por la hotelaj
bezonoj.
Lia vo o estis iom pli lamta ol kutime, kvazam li estas
iomete maltrankvila pro la ser ado malgram sia
konsento.
Poirot elvenis. Nenion, li diris. E ne
kompromantan testamenta5on.
MacQueen suspiris. Nu, jen %5Å„ar%1Å„o for de mia menso,
li diris %5Å„erce.
Ili iris al la lasta kupeo. La ekzameno de la paka5aro
de la italo kaj la servisto donis nenian rezultaton. La tri
viroj staris e la fino de la vagono kaj rigardis unu la
alian.
Kio nun? demandis S-ro Bouc.
Ni reiros al la man%1Å„-vagono, diris Poirot. Ni nun
scias ion, kion ni povas eltrovi. Ni havas la atestaron de
la pasa%1Å„eroj, la atestaron de iliaj paka5oj, la atestaron
donita de niaj okuloj. Ni ne povas atendi alian helpon. Ni
devas nun uzi niajn cerbojn.
Li eltiris el sia po%5Å„o sian cigaredujon. i estis
malplena.
Mi venos e vi post momento, li diris. Mi bezonos la
cigaredojn. i tiu estas tre malfacila, tre stranga afero.
Kiu portis tiun skarlatan kimonon? Kie %1Å„i nun estas? Mi
tre volas scii. Estas io en la nuna afero kio evitas min. i
estas malfacila ar oni malfaciligis %1Å„in. Sed ni diskutos
%1Å„in. Pardonu al mi dum momento.
Li rapidiris lam la koridoro al sia kupeo. Li sciis, ke li
havas pli da cigaredoj en valizo. Li mallevis %1Å„in, kaj
malfermis %1Å„in. Li tuj eksidis kaj rigardegis en %1Å„in.
Nete faldita sur la supro estis maldika skarlata silka
kimono brodita per drakoj.
Do, li murmuris. Estas tiel. Defio. Tiel estu; mi
akceptos %1Å„in.
PARTO 3 HERCULE POIROT SIDAS KAJ PENSAS
APITRO 1 KIU EL ILI?
S-ro Bouc kaj D-ro Constantine estis parolantaj kune
kiam Poirot eniris la man%1Å„-vagonon. S-ro Bouc aspektis
deprimita. Le voilà, li diris kiam li vidis Poirot. Tiam li
aldonis dum lia amiko sidi%1Å„is: Se vi solvus la nunan
problemon, mon cher, mi ja kredus al mirakloj.
u la problemo %1Å„enas vin?
Nature %1Å„i %1Å„enas min. Mi tute ne povas kompreni
%1Å„in.
Mi konsentas kun li, diris la kuracisto.
Li rigardis Poirot kun intereso. Malka%5Å„e dirante, mi
ne povas pensi kion vi nun faros, li diris.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]